Inspiratietip van Julia Muller: De beste bedoelingen zijn niet altijd de best passende oplossing
12 september 2023Goede Buren
Toen Ester me vroeg iets te delen over eenzaamheid, een tip over iets wat je gezien of gelezen hebt wat inspirerend is, dacht ik gelijk aan de documentaire ‘Goede Buren’. Deze documentaire hebben we met (de voorlopers van) het netwerk Utrecht Omarmt in 2019 gezien in het Louis Hartlooper Complex.
Sinds die tijd heb ik de documentaire vaker getipt, maar omdat ik er natuurlijk ook iets zinnigs over moest kunnen vertellen, heb ik hem nogmaals gekeken. Gelukkig is hij online gewoon gratis te vinden (Goede buren - 2Doc.nl).
Wat me dagelijks drijft in mijn werk is dat ik geloof in de meerwaarde van vrijwillige inzet. Ik ben ervan overtuigd dat het doen van vrijwilligerswerk iets wezenlijks toevoegt aan je leven, en dat het de (steeds groter wordende) kloof in de samenleving kan dichten. Ook een van de redenen dat ik me al sinds het begin van de het netwerk Utrecht Omarmt inzet om relatie tussen eenzaamheid en vrijwillige inzet te versterken.
In de documentaire zie je een project in Rotterdam dat wordt geïnitieerd, omdat de cijfers rondom eenzaamheid steeds ernstiger worden. Je volgt in de documentaire twee vrijwilligers die op huisbezoek gaan bij ouderen, die mogelijk eenzaam zijn. Ze werken hier een vragenlijst af (‘Bent u Eenzaam? Ja, nee of soms?’) waar iedereen steevast op zegt niet eenzaam te zijn. In de beelden en gesprekken die volgen blijkt vaak toch dat er meer aan de hand is: “Als ik doodga, komt er waarschijnlijk niemand naar mijn kist”.
Zo ook meneer van Tol. Hij woont al een paar jaar alleen. Hij is gek op muziek en draait in huis graag plaatjes en kletst de hele dag met zijn hond. Hij benoemt dat hij al twee jaar niet naar buiten is geweest, en dan vinden de bezoekende dames ‘echt zielig’.
Op eigen initiatief regelen de dames dat hij een leuke middag krijgt en iets heeft om naar uit te kijken. Tijdens deze muziekmiddag in het buurthuis zit meneer van Tol alleen aan een tafel, gelukkig wel met zijn hondje op schoot. Speciaal wordt nog door de microfoon omgeroepen: “We hebben een bijzondere gast, deze meneer was al heel lang niet buiten geweest”. Terwijl je hem daar zo alleen ziet zitten vraag je je af wanneer hij zich meer alleen voelde, in zijn vertrouwde setting thuis of in zijn eentje aan tafel bij de muziekmiddag in het buurthuis.
Eenzaamheid signaleren kun je leren
In mijn werk stel ik vaak ter sprake dat voor sommige activiteiten de waarde van vrijwilligers wordt onderschat, dat we vaker vrijwilligers zouden kunnen inzetten en dat rondom eenzaamheid de inzet van vrijwilligers heel erg waardevol is. Toch is dit voor mij ook een voorbeeld dat door onhandige vraagstelling, beste intenties maar niet goed genoeg aansluiten bij de persoon je de plank ook mis kunt slaan. En dus dat ondersteuning, begeleiding en training van vrijwilligers belangrijk is.
Ik ben zelf dan ook blij dat we als Utrecht Omarmt al jaren de workshop ‘Eenzaamheid signaleren en bespreekbaar maken’ aanbieden aan vrijwilligers, (actieve) bewoners en soms ook ondernemers die te maken hebben met mensen met gevoelens van eenzaamheid.
Op 20 september 2023 wordt deze training weer aangeboden, schrijf je in om een van de laatste plekjes te bemachtigen:
Oproep
Heb je iets gelezen of gezien over eenzaamheid en wil je je inzichten hierover ook delen met het netwerk? Bijvoorbeeld een boek, artikel, podcast, onderzoek of documentaire? Neem dan contact op met Ester Vlaming, de netwerkcoördinator van Utrecht Omarmt, via ester.vlaming@nizu.nl.