Onder de mensen komen dankzij ouderengroep
13 maart 2022Maandagmiddag, bibliotheek Overvecht. Beide vrouwen zijn net bij een groepsbijeenkomst geweest van DOCK voor ouderen in de wijk. Het is een van de bijeenkomsten met uiteenlopende activiteiten die sociaal makelaars Marzouka Boulaghbage en Karima Loukili in Overvecht organiseren. De bezoekers komen er via onder meer Welzijn op Recept terecht. Ze willen bij uitzondering wel iets vertellen over hoe ze zich voelen als alleenstaande vrouwen. Marzouka springt af en toe bij wanneer ze naar een Nederlands woord zoeken. Naima is er vrijwilliger, Fatima een van de vaste bezoekers.
Goede afleiding
Voor Naima is vrijwilligerswerk de manier om onder de mensen te komen:
Naima raakte in 2016 haar man kwijt, na een ziekbed van twee jaar. Vooral de eerste jaren waren moeilijk. ‘Gelukkig heb ik mijn drie kinderen, zij waren een grote troost. Tegelijk voelde ik hun verdriet, waarover ze in het begin niet wilden praten uit angst om mij verdriet te doen. Maar op een gegeven moment lukte het wel. We hebben het onder meer gehad over sterk zijn en zelfstandig verder gaan.’
Ze gaat geregeld terug naar Marokko om familie te ontmoeten. ‘Ja, ik mis mijn land, maar als ik langere tijd daar ben, mis ik de groep ouderen hier weer. Ik ben een beetje hier en een beetje daar.’
Vier kleinkinderen
Fatima heeft minder vaak last van gevoelens van eenzaamheid. ‘Maar wel toen mijn twee kinderen volwassen waren en het huis uit gingen. Inmiddels heb ik vier kleinkinderen en de vijfde is onderweg. Ik heb met allemaal goed contact en zie ze geregeld.’
Vervoer is geen probleem: Fatima haalde in 1987 al haar rijbewijs in Nederland. ‘Ik ben altijd een zelfstandige vrouw geweest. Met een auto kan je gaan en staan waar je wilt, dat biedt ook afleiding. En ik voel me soms alleen, maar veel mensen zijn alleen.’
Troost in bidden
De eenzaamheid knaagt vooral wanneer ze zich ergens niet welkom voelt. ‘Er is meer afwijzing dan toen ik naar Nederland kwam. Ik vroeg iemand een keer hulp bij het tanken, maar die persoon weigerde hard. Dan voel je je ook nog eens machteloos. Op zulke momenten vind ik troost door te bidden en hierover te praten met de dames van de groep.’
Mede dankzij de auto vindt Fatima doorgaans genoeg afleiding. ‘Soms drink ik koffie met een vriendin, ga ik naar de markt of een stukje wandelen. Ik zou wel meer willen doen, maar dat lukt helaas niet omdat mijn gezondheid slecht is. De bijeenkomsten in de bibliotheek zijn gezellig, gelukkig red ik dat nog wel.’
Foto: Eddy Steenvoorden.
Lees meer ervaringsverhalen:
