Iedereen is weleens Bolletje

Beeldend kunstenaar Barbara van Beers maakte Bolletje. Een wezentje van wilgentakken en papier. Een jongen of een meisje. Mag allebei, zegt ze. Bolletje lijkt rond, maar als je wat langer kijkt, zie je de afwijkingen. Het onvolmaakte waar Barbara een zwak voor heeft, of het nou in de kunst zit of in een mens.

Prentenboekje 

Een paar maanden terug werd Bolletje ook de hoofdpersoon in een prachtig prentenboekje. Dat ging eigenlijk vanzelf. Barbara - ook geschoold in het geven van creatieve therapie en begeleiding - werkt als ondersteuner in de Huiskamer van de Wijk Hoograven, onderdeel van Stichting Welzijn Saffier. Als activiteit tijdens de buitenschoolse opvang liet ze kinderen al knutselend bouwstenen aandragen voor een verhaal waarin Bolletje door het universum zweeft.

Vriendjes onbereikbaar

“Ik vertelde dat het verhaal zich afspeelt op een dag dat vriendjes onbereikbaar zijn en je even niet weet wat je met jezelf aan moet. Bolletje gaat over verbinding en communicatie. Welke oplossingen zoek je als je je eenzaam voelt of je verveelt.”

Gedurende acht weken waren de basisschoolleerlingen druk in de weer met wilgentakken. En intussen praatten ze over ervaringen die in hun eigen ‘bolletje’ rondhingen, bijvoorbeeld met pesten. “De week daarop kwam ik met zelfgemaakte teksten daarover en vroeg ik of ze het goed vonden als ik die zou gebruiken voor het boekje. Dat hebben we dus echt samen gemaakt.”

Ik vertelde dat het verhaal zich afspeelt op een dag dat vriendjes onbereikbaar zijn en je even niet weet wat je met jezelf aan moet. Bolletje gaat over verbinding en communicatie. Welke oplossingen zoek je als je je eenzaam voelt of je verveelt.

Woongemeenschap

De Saffier is ook een woongemeenschap waar jongere bewoners zich bekommeren om de ouderen. Barbara ging er zelf wonen toen ze hoorde dat zorginstelling AxionContinu uit het pand vertrok. “Inmiddels wonen er ook vitale ouderen die het zelfstandig redden, maar op dat moment hadden alle bewoners dementie. Ik was vol goede moed en wilde via creatieve activiteiten vanuit Stichting Welzijn Saffier zorgen voor verbinding. Sommige vrienden vonden dat té confronterend en kwamen niet meer langs, dat was heftig.”

Ze kende zelf momenten van eenzaamheid, zeker na een verbroken relatie. Nog vol liefdesverdriet huurde ze een keer voor zichzelf een chalet midden in het bos. Daar wilde ze via een datingsite in contact komen met anderen, maar haar pogingen kregen een onverwachte wending: in alle misère ontdekte Barbara ook nog eens dat het huis vol zat met muizen.

Verbinding

Daar wilde ze graag vanaf, maar tegelijk vond ze het doodmaken niet makkelijk. “Ik deelde mijn worsteling met leven en dood digitaal met een paar jongens. Ze hadden aandacht, waren liefdevol, waren er even alleen voor mij. Dat vond ik heel bijzonder. Het hielp me met het weer opbouwen van vertrouwen en verbindingen aangaan.”

Verbinding. Het woord keert vaker terug, of het nu om haar werk als ondersteuner of als kunstenaar gaat. Of, gewoon, als buurtbewoner. “Ik breng ons buurtje graag in beweging. Het begon met yoga tijdens de lockdown in coronatijd. Inmiddels hebben we een buurttuin en organiseren we een straatfeest. Dat gaat allemaal niet vanzelf. Maar als je iets heel graag wilt, moet je ervoor zorgen dat je het voor elkaar krijgt.”

Ben je benieuwd naar het prentenboek Bolletje?
Bestel het boek van Barbara van Beers via deze link.